Tra bo fi’n aros am alwad gan y meddyg man a man ifi aros fan hyn am eiliad. Ar ôl tridie mewn bandej artisanaidd* dwi wedi penderfynu dechre ar waith paratoi at 2014, o leia yr hyn y galla i ei gyflawni ar fy nhîn. Mae gen i gannoedd o faneri i’w gwneud, yn ogystal â threfnu lle i’w harddangos yn ystod Gwyl Fai’r Menywod yn Llundain.
Mae’r cardiau côf i fyny’r grisiau ond ma Siân wedi blogio rywfaint amdanynt fanhyn: sianlilemakes. Byddi’n gweld tipyn mwy arnynt yn ystod y misoedd nesa – yn y cyfamser ma gen i gasgliad bach yn tyfu o faneri diddorol ar pinterest.
Cyn i 2014 ddechre go iawn, mae gen i un swydd bwysig i’w gwneud, sef clirio lle yn Sain Ffagan. Dwi’n gadael, ar ôl saith mlynedd o ddysgu, hyfforddi, gwisgo bonets ac ymweliadau achlysurol â’r lladd-dy lleol. Mae’n drist meddwl na fydda i’n cael y fraint o weithio efo’r tymhorau, na manteisio ar gynhaea blasus y gerddi (diolch i asparaguspea), ond yn rhyddhad na fydda i byth yn gorfod gwisgo corset bren fyth eto.
*artisanaidd, mob doctorish, digon da