Mae 2014 yn mynd i fod yn llawn o brosiectau brodio, felly dyma ddechrau ystwytho fy mysedd efo adduned. Neu, oleia, parhad o adduned. Mae casau dy gorff yn ffurf arbennig o hunan-artaith, a’r adeg yma o’r flwyddyn gwna sawl un elw mawr yn ei annog. Mae wastad yn werth cofio, er enghraifft, fod y cwmni sydd yn cynhyrchu Slim Fast -Unilever- hefyd yn berchennog ar Ben + Jerry’s.
Dwi’n dyheu i fod yn fwy iachus, a dwi’n aros yn eiddgar -ers chwe mlynedd, nawr- am lawdriniaeth fydd yn cyfrannu at hynny. Ond dwi ddim wastad di bod yn gyfforddus iawn yn fy siwt o groen, bloneg a stwff. Dwi’n ddiolchgar, felly, am flogie fel rhai Lindy West, Kate Harding a nifer o dymblrs ardderchog ar y pwnc a elwid ‘fat acceptance’. Mae’n derm braidd yn AA-aidd, ond tu hwnt iddo mae na lwyth o sgwennu a thrafodaeth dda.
Mae hynny wedi rhoi cyfle ifi ddod yn llawer mwy diolchgar am fy nghorff abl, tew, prydferth. Fe gariodd fi trwy 2013 – blwyddyn shiti os y buodd un erioed – a dwi’n addunedu i’w pharchu drwy 2014.
- “dim ond poeni am dy iechyd i ‘dwi” – Shapely Prose
- “Helo, dwi’n dew” – Lindy West
- Ffantasi Bod yn Denau, Kate Harding